بررسی میزان انقباض خطی ناشی از پلی ‌مریزاسیون در رزینهای آکریلی مورد استفاده در ساخت رستوریشن های موقتی ثابت

سابقه و هدف: رزینهای آکریلی اتوپلیمریزه یکی از مهمترین موادی هستند که در ساخت رستوریشنهای موقتی ثابت بکار می‌روند. از آنجا که انقباض خطی ناشی از پلی‌مریزاسیون موجب به خطر افتادن بسیاری از خصوصیات مطلوب و قابل قبول اینگونه رستوریشنها می‌شود، در این مطالعه میزان این انقباض در سه نوع رزین آکریلیTempron ،Duralay و Acropars مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روشها: این مطالعه به صورت تجربی و بر روی الگوی آزمایشگاهی انجام شده است. از هر نوع رزین آکریلی فوق‌الذکر 11 نمونه به صورت دیسکت ساخته شده، از دو قطر مشخص توسط دستگاه Profile Projector مورد اندازه‌گیری قرار گرفتند. اندازه‌های بدست آمده با قطر مولد (به عنوان اندازه مرجع) مورد مقایسه قرار گرفتند.یافته‌ها: در نهایت مشخص گردید که رزین آکریلی Tempron کمترین میزان انقباض ناشی از پلی‌مریزاسیون را از خود نشان می‌دهد (0.0758%) در حالیکه رزین آکریلی Duralay بیشترین انقباض (3333/0%) را به خود اختصاص می‌دهد. در ضمن رزین آکریلی آکروپارس دارای رفتار قابل کنترلی از نظر انقباض نمی‌باشد به طوری که بیش از نیمی از نمونه‌های این نوع رزین دچار افزایش قطر شده‌اند.نتیجه‌گیری: تغییرات ابعادی رزین آکریلی Duralay دارای اختلاف معنی‌داری با اندازه‌های اولیه می‌باشند (P<0.05) در حالیکه تغییرات ابعادی رزین‌های آکریلی Tempron و آکروپارس دارای اختلاف معنی‌داری با اندازه‌های اولیه نمی‌باشند. البته این نکته قابل ذکر است که بیش از نیمی از نمونه‌های ساخته شده توسط رزین آکریلی آکروپارس دچار افزایش قطر شده‌اند و این نکته می‌تواند در نتیجه تحقیق تاثیر گذار باشد.